Ο Αύγουστος τελειώνει μαζί και οι διακοπές. Ο Σεπτέμβρης πλησιάζει μαζί και οι υποχρεώσεις. Κοινώς : Όσο χαλαρώσαμε χαλαρώσαμε ! Όσο πλατσουρίσαμε πλατσουρίσαμε και Όσο βολτάραμε βολτάραμε !
Η εν λόγω ανάρτηση είναι για γερά νεύρα, για δύο κυρίως λόγους : 1) Γιατί θα αρχίσω τη γκρίνια και 2) Γιατί, συγχρόνως, αναφέρεται - με οπτικό αποδεικτικό υλικό (Ιδέ κατωτέρω φωτό) - στην προφανή έφεση μου στο decoupage ! Εντάξει, παίζει και μια τρίτη εκδοχή : όσοι διαθέτουν καλοσύνη και αίσθηση του χιούμορ θα παρηγορήσουν τον συνάνθρωπο και παράλληλα θα γυμνάσουν τους κοιλιακούς μύες τους γελώντας με τις επιδόσεις της γράφουσας στην πολύπαθη (στα χέρια της) τεχνική της decoupage. Λοιπόν :
Θέμα 2ο : Ο Όμηρος θα το έλεγε "η Οδύσσεια ενός δίσκου ή αλλιώς "Οδίσκια" !!! Το τί πέρασε ο δύσμοιρος ο δίσκος στα - διψασμένα για δημιουργία - χέρια μου ! Κρατηθείτε γερά :
Πρώτα τον έβαψα με λευκό πλαστικό χρώμα (τί αστάρια, γυαλόχαρτα και ιστορίες, αμέσως στο ψητό !!!) Μετά κόλλησα τα μοτίβα (ωραιότατα μοτίβα από κόλλα περιτυλίγματος). Φυσικά, επειδή είμαι ... γάτα (τρομάρα μου), χρησιμοποίησα ατλακόλ κρυσταλιζέ και όχι κόλλα decoupage, διότι μου έχουν πει ότι είναι το ίδιο (άραγε είναι ;;;). Πέρασα μάλιστα τα μοτίβα κι από πάνω με ατλακόλ, για να τα στεγανοποιήσω. "Τί ωραίο είναι αυτό" με ρωτάει ο σύζυγος ! "Σ΄αρέσει, αγάπη μου ;;; Δεν έχει τελειώσει ακόμα !", απαντώ εγώ με κρυφή υπερηφάνια !!!
Μετά τί ακολουθεί ; Μα η περίφημη "ενσωμάτωση" του μοτίβου πάνω στο αντικείμενό μας, βεβαίως ! Ε, εκεί το θύμα άρχισε να βογκά !!! Ξεκίνησα με κάτι μελάνια Tim Holz και σταμπαδόρους για φωτοσκίαση. Δεν μου άρεσε η αχνή απόχρωση ! Περνάω από πάνω πατίνα antique gold (ΕΛΕΟΣ) για φωτοσκίαση. Δεν μου άρεσε η έντονη απόχρωση ! Πιάνω να σβήσω την πατίνα με ακρυλικό χρώμα σε ώχρα ! Ε, ας πούμε ότι βλεπότανε. Μετά για να φαίνεται πιο φυσικό το σχέδιο είπα (ΜΑ ΓΙΑΤΙ ;;;) να κάνω λίγη ... επιζωγραφική στα άνθη ! "Μανούλα μουυυυυ", φώναζε ο δίσκος, "Μαμάαα μουυυυυ", φώναζαν τα άνθη !!! Τίποτα εγώ, συνέχιζα με ορμή το καταστροφικό, εεεε το δημιουργικό, ήθελα να πω, έργο μου ! Και αφού φυσικά τα έκανα όλα $#%$^$#$#***, δεν είχα άλλη επιλογή από το να ξεκάνω το γενόμενο με ...ασετόοοον !!! Και όπως ήταν φυσικό, πάααλι $#^%$****. Φουρκισμένη και πονεμένη (γιατί ήμουν όρθια για ατελείωτες ώρες, προκειμένου να δημιουργήσω), περιλαμβάνω την ώχρα, το λευκό και το σταμπαδόρο και ρίχνομαι στον αγώνα της επιβίωσης ! Πάρε κι αυτό, πάρε κι εκείνο και ...ντώσε μας (δηλ. παράτα μας) επιτέλους !!!
Νομίζω πως κάπου εκεί, το πνεύμα του decoupage σήκωσε τα χέρια ψηλά και ο δίσκος παρέδωσε πνεύμα ! Εγώ με τη σειρά μου παρέδωσα το δίσκο στη μανούλα κι εκείνη όλο αγάπη αναφώνησε : "Μα, τί ωραίο που είναι !!!" Ξέρετε, βεβαίως, τί λένε για την κουκουβάγια και τα παιδιά της. Ε, το ίδιο ισχύει και για τα καλλιτεχνήματα των παιδιών της !!!
Γειτόνισσες, συμπαθάτε με που σας βίασα τους οφθαλμούς με τη φλυαρία και την καλλιτεχνική (α)δεξιοτεχνία μου, αλλά να ξέρετε ότι με γλιτώσατε από μια επίσκεψη στον ψυχαναλυτή μου ! Ουφφφφφφ !!!